Sevgili FEST Travel, Badem Çiçekleriyle Datça gezisinin bu kadar güzel, bu kadar keyifli geçeceğini hiç tahmin etmemiştim. Biraz detay vermem gerekirse, 2 gün boyunca bizimle olan otobüsümüz hem yeni hem tertemizdi. Yılan gibi kıvrıla kıvrıla gittiğimiz yollarda konforumuz sonuna kadar düşünülmüş. Kızıl çam ormanlarının arasından bir yanımız yeşil bir yanımız mavi nasıl nasıl keyifli bir yolculuktu anlatamam. Eski Datça'da Can Yücel'in evini gördük. Ayrıca cahil ve kötü kalpli insanlar tarafından parçalanan mezar taşını. Sinekli Bakkal'ın önünden geçerken Tevfik, Emine, Rabia ve Bilal'i andık. Ne güzel yazmış Halide Edib! Daracık sokaklardan geçip, insanlardan korkmayan güzel kedileri ve köpekleri sevip, evlere hayran hayran bakıp Eski Datça'ya yerleşme hayalleri kurduk. Öğleden sonra daha da dar bir yoldan, daha sert virajları, rampaları aşarak, Yunan adaları manzaraları eşliğinde biraz meşhakatli bir yolculukla Palamutbükü'ne ulaştık. Zaten Datça’da her yer bük. Bük bük gezdik. Otelimizin adı Mavi Beyaz; kendisi de öyleydi. Herşey mavi beyaz. Odamız çok güzeldi. Yazlık otel olmasına rağmen kışında konaklanabilir şekilde düşünülmüş herşey. Akşam yemeğinde yediğimiz çağlalı balığın tadı damağımızda kaldı. Çok lezzetliydi. Tabi balıkla kalmadık, içtik rakıları çektik kafaları. Çılgın Palamutbükü geceleri yoktu tabi ama yemekten sonra Palamutbükü’nün sessiz, sakin ve insana huzur veren sahilinde yürümek oldukça keyifliydi. Knidos Antik Kenti’nin daracık patikalarından geçtik. Tiyatronun merdivenlerinde oturup bizden önceki medeniyetlerin hikâyelerini dinledik. Kayıp heykelin hala bizim topraklarımızda ve henüz kazılmamış bir yerde bulunmayı bekliyor olmasını istedik. Heykelin başına ne geldiğinin bilinmemeside bir garip. Koskoca heykel! Sırra kadem basmış resmen. Şaşırdık. Kızlan, Palamutbükü, Hızırşah ve Reşadiye'yi gezdik. 600 senelik camiyi, Hızırşah’ın kavuklu mezar taşını, eski konakları, ortadan bacalı taş evleri, baba kız kavgası yüzünden kapısına kilit vurulan işletmeleri, evlerin dış cephelerindeki zarif kuş yuvalarını, köy kahvelerini, yol kenarında ot satan teyzeleri ve dalında çiçekleriyle badem ağaçlarını, tarlalarını gördük. Ot demişken; Tarçınlı ekmekle ot kavurmasını öyle bir yedik ki ana yemeklerimizi Datça sahilinin bekçisi köpeğe verdik. Rehberimiz sağolsun gruptaki herkesle tek tek yakından ilgilendi. Dalaman’a indiğimiz andan son ana kadar hep anlattı. Otobüs yolculuklarında sayesinde hiç sıkılmadık. “Badem Çiçekleri” sayesinde 48 saatliğine de olsa nefes aldık aslında. Gezinin hazırlanması ve gerçekleştirilmesinde emeği geçen herkese çok teşekkürler. Sayenizde kısacık zamanda biriktirdiğimiz güzel anılarla döndük.