“Bir kez uğrayanların sonra mutlaka geri döndükleri bu tuhaf ülkenin ürkütücü cazibesi nereden kaynaklanıyordu? Oranın dağlarına ve insanlarına kavuşabilmek için yeniden denizler aşılıyor, koca koca krallıklar, bütün Çin bir uçtan diğerine katediliyor… O zaman buzlu çöllere ulaşılıyor; o kadar yüksekteler ki sanki yeryüzüne ait değilmiş gibi duruyorlar… Kocaman kaleleri andıran evler göze çarpıyor; hepsinden dua uğultuları yükseliyor, acı tereyağı ve tütsü kokuları geliyor. Bu ülkenin adı Tibet… Yabancıların girmesi yasak, dünyadan tecrit olmuş ve gökyüzüne komşu bir diyar…” Jacques Bacot, Tibet Uzmanı, 1910