Yemen Anısı
Bir amber çiçeği ellerimdeydi
Tüm Yemen yamaçlarımda gözlerimdeydi
Dolaştım görerek kerpiç evleri
Tozlu sokaklarda geçmiş yılları
Bir sürü çırak da hep peşimdeydi
O sarı çiçekti buhurdandaki
Kadınlarsa kapkara çarşaflardaki
Yemendi bulduğum kapılardaki
Gökyüzü masmavi sanki bir deniz
Altımız ince kum
Çöllerdeyiz
Bir Afrika ritmi kulaklarımda
Ruhum benden koptu
Karşı ufukta özgürlüktü duyduğum
Anladım birden
Fırladım gidiyorum olduğum yerden
Gözlerim doluyor dağ yollarında
Sanki ölülerim yamaçlarında
Evler göz göze bakarken bana
Sunulan minicik çiçek der bana
Yemen, o uzak topraklardaki
Şimdi anlıyorum tam canımdaki
Sayın Faruk Pekin’in kişiliğinde FEST’e teşekkürlerimle.
