"Geziye çıkabiliyorum/çıkamıyorum; galiba iptal etmek zorunda kalacağım!” derken; ne mutlu ki lavanta tarlaları ve Roma donemi eserleriyle, ışığı ve güneşiyle, ressamlara ve yazarlara ilham kaynağı olmuş “Provence” gezisine çıkıp, büyük bir mutlulukla da tamamlayabildim.
Nice’e uçup Marsilya’ya geçtik; Avignon’u merkez alıp O'nun etrafında dolaştık; yani bir uçtan bir uca maksimum iki yüz km. küçük bir bölgede Vincent Van Gogh, Paul Cezanne, Petrarca, Alfons Daudet, Marcel Pagnol gibi birçok edebiyatçı ve sanatçının yaşadığı, buradan ilham aldığı Fransa’nın eski yerleşimlerinin olduğu bölgeyi büyük bir merakla, dinamizm ve bilgi yüklemesiyle gezdik.
Seyahat sayesinde edebiyatçılara ve sanatçılara sanki biraz daha yaklaştık, sanki onları biraz daha fazla anlayabildik. Provence’ın gökyüzünden, güneşinden, yıldızından, renklerinden, taşından, toprağından nasıl etkilendiklerini ve Fransa’daki en guzel gökyüzüyle, en güzel renklerle nasıl güzel eserler üretebildiklerini görebildik.
Beşyüz bin yıl önce yapılan evlerle bugün arasında yapılanlar arasında bir fark olmadığını, yapıların tabiatla nasıl bütünleştiklerini görünce “tarih ve kültür mirasının” ne demek olduğunu; tarihi, doğal ve kültürel zenginlikleri tanıtmanın ne büyük bir sorumluluk olduğunu Sayın Yıldırım Büktel’le gezerek anlamaya devam ettik.
Türkiye’de kültür bilincinin oluşumuna ve gelişimine büyük katkı sağlayan kültür-sanat üstadı, beyefendi ötesi Yıldırım Bey'le kültür gezilerinin “deneyim ve iradeyle” gerçekten bir estetiği olduğu takdirde daha da değerli olacağını ve onun gözleriyle gezerken, tanırken, anlamaya çalışırken insan dünyasının nasıl geliştiğini ve önyargılarımızdan nasıl sıyrılıp, nasıl bir dünya vatandaşı olmaya yaklaştığımızı yine tecrübe ettik.
“Sonsuz bir zenginlik” olarak nitelediği “evrensel kültür değerlerini” onunla tanımaya devam etmeyi kalpten diliyorum ve Sayın Yıldırım Büktel’e kalpten gelen kocaman teşekkürlerimi sunuyorum.
