" />
Mardin birçogumuz için Güneydogu Anadolu'nun mistik bir kenti... Abbara denen geçitleri, tas ustalarinin hünerleriyle islenmis yüzlerce yillik binalari, ama benim için en çok önündeki uçsuz bucaksiz ovanin semalarinda özgürce uçan yüzlerce kirlangiciyla insani bir masal alemine tasiyan köklü bir sehir... Hele de turistik boyutunun disina çikmayi basarabilirseniz, sizi içine çekip girdabina katan bir cografya....
NELER YAPILIR?
Sehrin Suriye sinirina kadar uzanan ovasina bakan bir terasta, sabahin ilk saatlerinde, ovaya pus ve kirlangiçlar hakimken, hele bir de baharda gittiyseniz pitrak güllerin mayhos kokulari içinde hayallere dalinir...
Birbirine geçmis abbaralarda dolasilir, kaybolunur, her kaybolusta yepyeni bir güzellik kesfedilir...
Ana caddede isleyen minibüslere binilir, yerel halkla sohbet edilir, sohbet edilmezse sohbetlere kulak verilir, bes-on dakikada ne hikayeler ögrenilir...
Tarihi Sipahiler Çarsisi'nda dolasilir, üzerlerinde taptaze sebzelerden rengarenk kumaslara, açikta satilan peynirlerden sahmeranli turistik esyalara binbir çesit ürünün sergilendigi tezgahlar arasinda gezilir...
Antikacilarin vitrinlerinden tasan geçmis için dükkan sahipleriyle keyifli keyifli pazarlik yapalir...
Acikinca, ikliçe adi verilen ekmeklerden bir tane alinir, sokakta ucundan kopara kopara yenir...
NERELER GEZILIR?
1890 yilinda sehrin önde gelen ailelerinden Sahtana ailesinin yaptirdigi ve sehrin en büyük U planli evlerinden olan, bir dönem hastane, bir dönem ise PTT binasi olarak hizmet veren tas isleme sanatinin en güzel örneklerini içeren bina gezilir, üst avludan sehrin fotograflari çekilir...
1385 yilindan kalan, içinde Sultan Isa Türbesi ve eski kitabeler de yer alan, bir dönem rasathane olarak kullanilmis Zinciriye (Sultan Isa) Medresesi ziyaret edilir, dogum-hayat-ebediyet üçlemesini simgeleyen sulari seyredilir (duvardan akan su dogumu, küçük akaktan akan su yasami, büyük havuzda biriken su ise ölümü yani ebediyeti anlatir), terasindan uçsuz bucaksiz Mezapotamya manzarasi seyredilir.
Süryani Kadim Kirklar Kilisesi'ne gidilir, 569 yilindan kalan, 1928'e kadar dini egitim de verilen bu ruhani mekanda tarih yasanir...
2009 senesinde açilan, sehrin kentsel olusumunu ve yasam kültürünü sergileyen Sakip Sabanci Kent Müzesi ziyaret edilir, içindeki sanat galerisinde, o tarihte artik hangisi varsa, sehrin tarihine tezat çagdas ve modern sanat eserlerini içeren sergi gezilir.
1895'te Süryani Katolik Patrikhanesi olarak insa edilen, bir dönem saglik ocagi, karakol, siyasi parti merkezi görevi gören,1995'ten bu yana ise Mardin Müzesi olarak kullanilan binada, agirlikli olarak bölgenin arkeolojik tarihine sahit olunur, müzenin Kent Müzesi'nin gölgesinde kaldigi açikça müsahede edilir...
NERELERDE YEMEK YENIR?
Cercis Murat Konagi'nda ziyafet çekilir... Öncesinde mutlaka rezervasyon yaptirilir çünkü çat kapi yer bulmak olanaksiza yakindir...
Gitmisken kitel raha yani Süryani içli köftesi mutlaka yenir... tercihan, buraya baska restoranlari denedikten sonra gidilir, yoksa Mardin'de baska restoran kolay kolay begenilmez...
Bir ögle yemeginde mutlaka Kebapçi Rido'ya gidilir... Ufacik ve dar mekanda, kebabin en âlâsi 20 dakikada yenir, menü falan istenmez, fiks yemek önünüze gelir...
Müzikli bir gece isterseniz Antik Sur Restoran'a gidilir. Gürültü, kakafoni ve lezzetsiz yemeklerle bile insanlarin nasil eglenebilecegi sosyolojik açidan izlenir...
Erdoba Evleri'nin mahzen izlenimi veren restoraninda, ortam çok iç açici olmasa da tadi unutulmaz Ikbeybet yani haslanmis içli köftelerden yenir..
NEREDE KALINIR?
Ovaya kusbakisi konumlanmis, terasinda oturmanin keyfine doyulmaz, konumu sayesinde sehrin en iyi oteli olan ama maalesef müsteri odakli olmaktan uzak hizmet anlayisi yüzünden bu özelligini pekistiremeyen Erdoba Konaklari'nda herseye ragmen kalinir... Ama mutlaka oda seçiminde dikkat edilir, yoksa penceresi olmayan ve iki kisinin birbirine degmeden yürüyemeyecegi kadar ufak odalara mahkum kalinabilir...
